Het bekalken van vijvers: waarom en wanneer?

Vijverteelt is praktisch verdwenen in Nederland maar in de recreatieve sfeer groeit de belangstelling voor siervisvijvers. Een mooie waterpartij oogt mooi, is rustgevend, en –zo denkt men – vereist weinig onderhoud. Dit is echter niet helemaal juist. Het mooi en gezond houden van een vijver vraagt toch enige aandacht en inzicht. Hier gaan we in op het bekalken van vijvers

Ideotyping integrated aquaculture systems to balance soil nutrients.

Due to growing land scarcity and lack of nutrient inputs, African farmers switched from shifting cultivation to continuous cropping and extended crop area by bringing fragile lands such as river banks and hill slopes into production. This accelerated soil fertility decline caused by erosion, harvesting and insufficient nutrient replenishment. We explored the feasibility to reduce nutrient depletion by increasing nutrient utilization efficiencies, while diversifying and increasing food production through the development of integrated aquaculture – agriculture (IAA). Considering the climatic conditions prevailing in Kenyan highlands, aquaculture production scenarios were ideotyped per agro-ecological zone. These aquaculture production scenarios were integrated into existing NUTrient MONitoring (NUTMON) farm surveydata for the area. The nutrient balances and flows of the resulting IAA-systems were compared to present land use.The effects of IAA development on nutrient depletion and total food production were evaluated. With the development of IAA systems, nutrient depletion rates dropped by 23–35%, agricultural production increased by 2–26% and overall farm food production increased by 22–70%. The study demonstrates that from a bio-physical point of view, the development of IAA-systems in Africa is technically possible and could raise soil fertility and total farm production. Further studies that evaluate the economic feasibility and impacts on the livelihood of farming households are recommended

The effect of dietary non-starch polysaccharide level and bile acid supplementation on fat digestibility and the bile acid balance in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss)

This study investigated in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) if dietary bile acid supplementation is effective in restoring hampered fat digestibility related to conditions that enhance fecal bile acid loss (i.e., high dietary non-starch polysaccharide (NSP) level and high feeding level). Four diets were formulated according to a two-by-two factorial design. A Low- and High-NSP level (0 vs. 160 g kg-1 inclusion of a NSP-rich ingredient mixture) and two bile acid supplementation levels (0 vs. 2 g kg-1 inclusion of sodium taurocholate) were tested. A contrast in feeding level (i.e., feed intake) was created by subsequently feeding fish restrictively (1.1% BW d-1) for four weeks and to satiation for three weeks. The apparent digestibility coefficient (ADC) of all nutrients was affected by feeding period (i.e., restricted vs. satiation feeding), but the effect was dependent on diet composition with the ADC decline between feeding periods being larger for the High-NSP diets. The ADC of all macronutrients decreased alongside dietary NSP level, but this decrease was much more pronounced for fat compared to starch and protein, especially during satiation feeding (6.7%). This large drop in fat ADC during satiation feeding of NSP-rich diets occurred alongside enhanced fecal bile acid loss and correlated with a negative bile acid balance. The correlation between the bile acid balance and fat ADC found during satiation feeding of diets without bile acid supplementation was not present in fish fed diets with bile acid supplementation. In contrast to fat ADC, the ADC of protein and starch were independent from bile acid supplementation. In conclusion, dietary bile acid supplementation is an effective way to remediate decreased fat ADC related to enhanced fecal bile acid loss in rainbow trout, but is not effective in improving protein and starch ADC.</p

Stikstofbeheer en pH in recirculatie teeltsystemen

Vis zet eiwit in het voer om in o.a. ammoniak en ammonia. Een deel van deze afbraak is slecht voor de kwaliteit en ook voor de vis. Er zijn miljarden bacteriën die helpen bij de afbraak van deze producte

Perspectieven voor vijverteelt

Europa, waar de belangrijke kweeksoorten zalm, zeebaars, zeebrasem en tonijn vooral in kooien op zee gekweekt worden, is een buitenbeentje in de mondiale aquacultuur scene. Op wereldschaal wordt het leeuwendeel van vis en schaaldieren gekweekt in vijvers. Van de op gewichtsbasis 20 belangrijkste gekweekte vissoorten worden alleen zalm en regenboogforel niet hoofdzakelijk in vijvers gekweekt. Van de mondiale productie van gekweekte garnalen wordt meer dan 95% in vijvers gekweekt. Hoe duurzaam is de teelt in vijvers, en biedt vijverteelt de oplossing om te voldoen aan de groeiende vraag naar vis en schaaldieren in de wereld

Inventarisatie stand van zaken mosselkweek op open zee

De teelt van mosselen vindt voornamelijk plaats in beschutte kustgebieden, zoals de Waddenzee en Oosterschelde in Nederland. De laatste tijd wordt door diverse instanties de Noordzee genoemd als alternatieve locatie voor de kweek van mosselen. In dit rapport wordt een overzicht gegeven van de huidige stand van zaken in de wereld omtrent mosselkweek op open zee

Positieve bijdragen van bacteriën aan een duurzame aquacultuur

Per 1 februari 2009 ging het project PROMICROBE van start. Het project richt zich op de invloed van bacteriën op de ontwikkeling, groei, productie en overleving van vissen in teeltsystemen. Een vergelijking wordt gemaakt tussen tilapia, kabeljauw en zeebaars. Het einddoel van het onderzoek is het bedrijfszeker kweken van gezonde vissen in duurzame en stabiele teeltysteme

Afbraak van organisch materiaal en bacteriële biomassa in aquacultuur productiesystemen

Ophoping van mest, voerresten en ander organisch materiaal kan in de vijverteelt tot waterkwaliteitsproblemen leiden. In het laboratorium van de Leerstoelgroep Visteelt en Visserij, Wageningen Universiteit, is de afgelopen jaren onderzoek gedaan naar de omstandigheden die de afbraak van mest, voerresten en ander organisch materiaal bepalen. Dit artikel vat enkele resultaten same

Reservering van Zeeuwse glorie voor vogels?

Het zwarte goud, de Zeeuwse roem. Wie kent ze niet? De smakelijke tweekleppige weekdieren die in het najaar weer volop te verkrijgen zijn in restaurants. Mosselen zijn dan ook niet zomaar voedsel, maar ze zijn een onderdeel van de Zeeuwse cultuur. Yerseke is de plaats waar de meeste mosselen van Europa worden verhandeld. Het dorpje bruist door de rijke mossel- en oestercultuur. De Zeeuwse afkomst van mosselen is onlangs zelfs een onderwerp van een rechtzaak geweest. Zeeuwse producten van mosselen vinden dat een mossel pas `Zeeuws¿ genoemd mag worden als de mossel in kwestie ook daadwerkelijk in Zeeuws water heeft geleefd. Productenen van importmosselen mogen dus niet zomaar met de Zeeuwse identiteit aan de haal gaan. Helaas zijn er ook andere, ecologische problemen rond de productie van dit weekdier aan de orde. Over die problemen gaat dit artike